Wyjazd terenowy poprzedził wykład i prezentacja pn.  „Technika wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych , jako metoda zabezpieczania drzewostanów przed zwierzyną" . Szkolenie prowadził nadleśniczy Adam Potocki. Zwrócił uwagę, że nie tylko termin, ale również technika wykonania zabiegów ma zasadnicze znaczenie na powstawanie szkód od jeleniowatych. Dotyczy to wszystkich zabiegów – pielęgnacji gleby, czyli wykaszania chwastów, CW oraz CP. Omówił reakcje poszczególnych gatunków drzew lasotwórczych na rodzaj wykonywanego zabiegu – inaczej podchodzi się do pielęgnowania dębu, inaczej do buka i jeszcze zupełnie inaczej w stosunku do sosny. Źle lub niepotrzebnie wykonany zabieg umożliwia zwierzynie łatwiejszy dostęp do sadzonek. Przyczyną tego jest zgryzanie sadzonek na uprawach, spałowanie w młodnikach, czemchanie modrzewia. Pozostawienie przy sadzonkach dębu ogłowionych brzóz z samosiewu daje lepsze możliwości wzrostu dębowi, jednocześnie ogłowione brzozy uniemożliwiają zwierzynie dostęp do sadzonek. Usuwanie w CP drzewek, poprzez cięcie na właściwej wysokości i pozostawienie ściętych drzewek tworzy zaporę, przez którą zwierzynie trudno wejść do młodnika i wyrządzić szkody. W czasie pokazów w terenie zwrócił uwagę na niepotrzebną pielęgnacje dębu na uprawie, poprzez całkowite pozbycie się malin, jeżyn, czy żarnowca. Pozostawienie części chwastów powoduje zasłonięcie sadzonki przed wzrokiem zwierzyny oraz stwarza lepsze warunki do jej wzrostu.

Nie ma szablonów pielęgnacyjnych pasujących do wszystkich powierzchni. Do każdej trzeba podchodzić indywidualnie, każda jest inna. Na jednej powierzchni często są fragmenty nie wymagające pielęgnacji oraz  fragmenty, na których można stosować różne techniki. Właściwie wykonany zabieg pielęgnacyjny to nie tylko ochrona przed szkodami, to stworzenie optymalnych warunków do wzrostu uprawy, czy młodnika.