Asset Publisher Asset Publisher

Odbiór I etapu prac siedliskowo – glebowych w Nadleśnictwie Bobolice.

Opis typu siedliskowego lasu dla wydzielenia, według GDOŚ, powinien zwierać określenie siedliska przyrodniczego. I dotyczy to nie tylko przypadków, gdy dane siedliska przyrodnicze podlegają ochronie, jak gdyby „z urzędu” , należąc do obszaru Natura 2000, ale również w przypadkach zidentyfikowanych siedlisk przyrodniczych z Dyrektywy Siedliskowej, a także wtedy gdy nie są chronione jako element Natury 200 lub są poza obszarem.

Określenie granic siedlisk przyrodniczych odbywa się w trakcie prac siedliskowo – glebowych. W ich efekcie inwentaryzuje się siedliska przyrodnicze w wydzieleniach, w których wcześniej siedliska przyrodniczego nie określono. W niektórych  przypadkach dokonuje się również zmiany typu siedliskowego , co wynika głównie z istniejącej szaty roślinnej – drzewiastej, jak również szaty z niższych poziomów. Podstawą prac siedliskowo – glebowych są odkrywki glebowe i wiercenia. Z profilu odkrywek odczytywane są typu, podtypy i gatunki gleb, które określaj możliwości produkcyjne siedliska. Prace siedliskowo – glebowe dokonują korekty opisanych siedlisk przyrodniczych, a także aktualizują je, poprzez uzupełnienie o nowe wydzielenia  ze stwierdzonymi siedliskami przyrodniczymi.

23 lipca 2014 roku w Nadleśnictwie Bobolice odbył się odbiór pierwszego etapu prac siedliskowo – glebowych. Odbiór prac przeprowadzono komisyjnie pod przewodnictwem Naczelnika Wydziału Zarządzania Zasobami  Leśnymi z RDLP w Szczecinku Stanisława Walczaka. Udział w komisji wzięli:  z RDLP – Elżbieta Murat i Paweł Seroczyński, z BULiGL w Szczecinku – dyrektor Tadeusz Wagner, pracownicy grupy urządzeniowej – Tomasz Babiak i Piotr Gołębiewski  oraz z Nadleśnictwa – nadleśniczy Adam Potocki, zastępca nadleśniczego  Hubert Napierała i inżynierowie nadzoru – Artur Tomczak i Janusz Koczkodaj.

W trakcie odbioru wywiązywały się ciekawe merytorycznie dyskusje. Dotyczyły one np. rozróżnienia siedlisk , pomiędzy którymi granica rozróżnienia siedliska jest płynna , np. – kwaśna i żyzna buczyna, kwaśna i żyzna dąbrowa. Dyskusje dotyczyły również wprowadzania do składu gatunkowego gatunków o marginalnym udziale i dalszego sposobu gospodarowania drzewostanem.

Dokonana aktualizacja siedlisk przyrodniczych pozwoli Nadleśnictwu właściwie projektować zadania ochronne, jak również właściwie wykorzystywać potencjał produkcyjny siedliska poprzez stosowanie odpowiedniego składu gatunkowego.